چکیده
تنظیم کنندگان حسابداری در مورد تهدیدات بالقوه روابط بلند مدت حسابرس- مشتری در ارتباط با استقلال حسابرس نگرانی هایی دارند، که منجر به کیفیت حسابرسی پایین تری شده است. جنکینز و ولوری (که در ادامه جی وی نامیده می شود) ، ارتباط مثبتی را بین سیاست محافظه کاری در درآمدهای گزارش شده و مدت رابطه حسابرس- مشتری مستند کرده اند. هدف اصلی بررسی این می باشد تا به بسط نظرات جی وی با ارائه شواهدی که ارتباط بین سیاست محافظه کاری و حق تصدی حسابرس برای تمام شرکت ها منحصر به فرد نمی باشد، بپردازد. مشخصا، این بررسی نشان می دهد که رابطه مثبت تنها برای شرکت های بزرگ یا شرکت هایی که قویا توسط حسابرسان مورد ارزیابی قرار می گیرند وجود دارد، درحالیکه برای شرکت های کوچکتر یا شرکت هایی که کمتر توسط حسابرسان مورد ارزیابی قرار می گیرند، ارتباط منفی قابل توجهی را بین دوره تصدی حسابرس و محافظه کاری مشاهده کرده ام. در مجموع یافته ها نشان می دهد، اهمیت مشتری نقش مهمی را در رابطه بلند مدت مشتری- حسابرس ایفا می کند. رابطه بلند مدت مشتری- حسابرس تهدید بیشتری را در مورد استقلال حسابرس برای مشتریان کوچکتر تحمیل می کند که کمتر توسط حسابرسان نسبت به مشتریان بزرگتر مورد ارزیابی قرار می گیرد. از این رو، این بررسی، حمایتی از تنظیم کنندگانی که نگرانی هایی در مورد تاثیر منفی بلقوه تصدی حسابرسی و کیفیت حسابرس و حاکمیت چرخش اجباری موسسات حسابداری دارند، انجام می دهد.
مقدمه
ورشکستگی شرکت های معروف که در اوایل قرن اخیر روی داده است، نگرانی هایی را در مورد صورت وضعیت های مالی شرکت ایجاد کرده است. در حالیکه اکثر افراد موافق این امر می باشند که مسئولیت اصلی مهیا کردن صورت وضعیت های مالی دقیق، بر عهده مدیریتو هیات مدیره شرکت می باشد، پرسش هایی در مورد کیفیت و استقلال حسابرسان بیرونی مطرح شده است. تنظیم کننده ها و استانداردگذاران تلاشی را به منظور بالا بردن کیفیت حسابرسی از طریق قوانینی که تاثیری بر روی استقلال حسابرسان دارد، انجام داده اند. برا نمونه قانون ساربانس- اوکسلی سال 2002 (از این پس SOX نامیده می شود) ، مستقیما ارائه خدمات غیرحسابرسی را که توسط حسابرسان بیرونی مشتری به اجرا در می آید، محدود می کند. تصدی حسابرسان همچنین به عنوان موضوع مداخله تنظیم کننده گان (AICPA, 1992; SOX, 2002) ، با این نگرانی که ارتباط بلندمدت بین شرکت ها و حسابرسانشان، سطحی از آشنایی که استقلال حسابرس را دچار خدشه و کیفیت حسابرسی را کمتر می کند، به وجود می آورد. این نگرانی مسسئله جدیدی نمی باشد. بیش از 40 سال پیش، ماتز و شرف (1961، صفحه 208) اظهار کرده اند که: تهدید واقعی در ارتباط با این استقلال به صورت کند، تدریجی، و تحلیل موقتی از بی علاقگی در صداقت می باشد- حسابرس مسئول می بایست دائما دستیارانش را از اهمیت و مفهوم عملیاتی استقلال آگاه کند.
مطالب مرتبط
