مقاله محمدتقی بهار

زمینه فعالیت: شاعر، روزنامه نگار، ادیب، تاریخ نویس، و سیاست مدار

تولد: 12 ربیع الاول، 1304 ه. ق. / 17 آذر، 1265 / 8 دسامبر، 1886 مشهد، ایران

مرگ: 1 اردیبهشت 1330 / 22 آوریل، 1951 تهران، ایران

محمدتقی بهار (17 آذر 1265 تا 1 اردیبهشت 1330) ، ملقب به ملک الشعرا شاعر، روزنامه نگار، ادیب، تاریخ نویس، و سیاست مدار ایرانی بود.

محمدتقی در مشهد به دنیا آمد. او فرزند میرزا محمدکاظم صبوری بود که قبل از وی لقب ملک الشعرا داشت. پس از مرگ صبوری در سال 1322 ه. ق. منصب وی و لقب ملک اشعرا به دستور مظفرالدین شاه قاجار به محمدتقی هجده ساله رسید. در دوران استبداد صغیر در سال 1328 ه. ق. بهار به مشروطه طلبان خراسان پیوست و در انتشار روزنامه? خراسان با آنان همکاری کرد. وی شعرهایی را در این روزنامه چاپ می کرد، از جمله شعر معروف «کار ایران با خداست» با مطلع «با شَهِ ایران ز آزادی سخن گفتن خطاست». این روند تا فتح تهران در 1 رجب 1327 ه. ق. (28 سرطان 1288) به دست مشروطه طلبان و استعفای محمدعلی شاه ادامه یافت.

خرید

مطالب مرتبط